In het mooie dorp Baarn, waar kinderen graag buiten spelen en spannende avonturen beleven, kwam de kinderraad elke maand samen in het grote Raadhuis. Hier mochten kinderen meedenken over belangrijke beslissingen, zoals een nieuwe speeltuin, een veiliger fietspad of een groot feest op Koningsdag.

Burgemeester Sofie, een vriendelijke vrouw met een grote glimlach, zat de vergaderingen altijd voor. Ze luisterde goed naar de ideeën van de kinderen en zorgde ervoor dat alles eerlijk werd besproken. Iedereen dacht dat de raadsleden er waren om samen mooie plannen te maken. Maar wat niemand wist, was dat er vier geheimzinnige trollen zich tussen de raadsleden hadden verstopt! Ze zagen eruit als gewone mensen en deden alsof ze eerlijke politici waren. Niemand had door dat ze er waren, tot de kinderen iets vreemds begonnen op te merken…

Deze trollen, drie mannentrollen en één vrouwentrol, probeerden met slimme trucjes de plannen van de kinderraad te dwarsbomen. Ze gaven onhandige adviezen, maakten verwarrende opmerkingen en probeerden de kinderen af te leiden met snoepjes en valse beloftes.

Er was Trol Ties, die altijd riep: "We moeten hier eerst een héél lang onderzoek naar doen!" en dan vergat hij het daarna. Dan was er Trol Truus, die altijd mopperde: "Dat kost veel te veel geld! Laten we alles maar zo laten als het is." Trol Tim probeerde altijd met grapjes de vergadering te laten ontsporen, terwijl Trol Tanja gewoon op alles "nee!" zei zonder uitleg.

In het begin leken hun opmerkingen logisch, maar na een tijdje begonnen de kinderen patronen te ontdekken. Waarom werd elk goed idee tegengehouden? Waarom stelden sommige raadsleden altijd vragen zonder een echt antwoord te willen? Waarom verdwenen de belangrijke documenten plotseling?

Op een dag besloot een slim kind, Noor, om goed op te letten. Ze hield een lijst bij van alles wat de verdachte raadsleden zeiden en deed samen met haar vrienden onderzoek. Toen ontdekten ze het: deze vier raadsleden waren helemaal geen gewone mensen, maar sluwe trollen!

De kinderen kwamen in actie. Ze stelden slimme vragen, gaven geen kans meer voor afleiding en lieten zich niet misleiden door loze beloftes. "Ties, hoe lang duurt dat onderzoek dan echt?" en "Truus, als we nú investeren in een speeltuin, worden kinderen gezonder en besparen we later op dokterskosten!"

Op dat moment begon er iets vreemds te gebeuren. De trollen keken zenuwachtig om zich heen, hun handen begonnen te trillen en hun stemmen klonken ineens raspender. Noor merkte dat de lucht in de raadszaal kouder werd. De lichten knipperden, en buiten begon de wind te huilen.

"Er klopt hier iets niet!" fluisterde ze tegen haar vrienden. "Laten we ze nog verder onder druk zetten!"

De kinderen gingen staan en begonnen luidop hun bewijzen op te sommen. Hoe meer ze spraken, hoe meer de trollen in paniek raakten. Plotseling viel er een schaduw over de raadszaal, en met een dreun barstten de ramen open. De trollen sprongen van hun stoelen en probeerden zich achter hun papieren te verstoppen, maar het was te laat.

De betovering die hen verborg, begon te breken. Hun neuzen groeiden langer, hun oren werden puntig en hun handen veranderden in klauwachtige vingers. Een groene mist vulde de ruimte en draaide woest om hen heen. "Nee! Jullie mogen ons niet zien!" gilde Trol Tanja, maar haar stem werd overspoeld door het gelach van de kinderen.

"We weten wat jullie zijn!" riep Noor. "Jullie hebben ons proberen te misleiden, maar wij hebben goed opgelet!"

Met een felle lichtflits werden de trollen volledig ontmaskerd. Hun ware gedaantes waren nu zichtbaar: harige wezens met kromme ruggen en wilde ogen. De burgemeester stond op en wees met een ferme vinger naar de trollen. "In de raad van Baarn is geen plek voor bedriegers! Weg met jullie!"

De kinderen renden naar de deuren en openden ze wijd. Een stormachtige windstoot blies de trollen de gang op. Ze struikelden, rolden over elkaar heen en probeerden zich vast te grijpen aan de muren. Maar de kinderen juichten en stampvoetten ritmisch op de grond, waardoor de magie sterker werd.

Met een laatste brul vlogen de trollen de nacht in, terug naar het donkere bos waar ze thuishoorden.

De kinderen juichten. Vanaf die dag werden er alleen nog maar eerlijke en goede besluiten genomen in de kinderraad van Baarn. De kinderen kregen hun nieuwe speeltuin, het fietspad werd veiliger en Koningsdag werd het leukste feest ooit!

En de vier trollen? Die probeerden nog weleens terug te komen, maar de kinderen bleven altijd oplettend. Want als je goed luistert en slimme vragen stelt, dan hebben trollen geen kans!